Εισαγωγικά: Περί Νοήματος
Το 5ο τεύχος του περιοδικού αναφέρεται στην ύπαρξη νοήματος ως αναγκαίας συνθήκης για την ψυχική ύπαρξή μας στη ζωή και τη θεραπεία.
Το 5ο τεύχος του περιοδικού αναφέρεται στην ύπαρξη νοήματος ως αναγκαίας συνθήκης για την ψυχική ύπαρξή μας στη ζωή και τη θεραπεία.
Παρόλο που η συστημική θεραπεία δημιουργήθηκε για την αντιμετώπιση προβλημάτων που συνδέονται με σοβαρές ψυχικές διαταραχές, στις μέρες μας οι συστημικοί θεραπευτές απομακρύνονται από το πεδίο της ψυχιατρικής. Ο συγγραφέας αναφέρεται στη δική του εμπειρία για να διατυπώσει τα επιχειρήματά του υπέρ της παρουσίας του συστημικού μοντέλου στο πεδίο της ψυχιατρικής.
Στην εργασία αυτή παρουσιάζεται μια άσκηση που αξιοποιούμε στα πλαίσια της εκπαίδευσης θεραπευτών με στόχο την κατανόηση της έννοιας του πολυφωνικού εαυτού. Οι εκπαιδευόμενοι θεραπευτές μαθαίνουν να εντοπίζουν διαφορετικές φωνές σε αυτοβιογραφικές συνεντεύξεις, ημερολόγια και γράμματα βάσει της μεθοδολογίας που ο William Stiles εφαρμόζει σε θεραπευτικές συνεντεύξεις.
Αυτό το άρθρο είναι μία σύντομη εισαγωγή της συστημικής άποψης στη θεραπεία ζεύγους. Επίσης, εισάγει την αλληλουχία των συστημικών παρεμβάσεων που έχουν σχεδιαστεί για την κατασκευή εκείνου του συστήματος που επιτρέπει στο ζευγάρι να επιτύχει τους στόχους τους. Αυτές οι παρεμβάσεις ακολουθούνται στις διάφορες φάσεις της ανάπτυξης του συστήματος.
Ένα ατέλειωτο άγχος διακατείχε ανέκαθεν τους θεραπευτές, εκπαιδευμένους και αφοσιωμένους στην υπηρεσία της επιστημονικής πρόβλεψης, να τελειοποιήσουν τις θεωρητικές και πρακτικές τους δυνατότητες ώστε να επιτύχουν ασφαλέστερη θεραπευτική έκβαση. Ωστόσο, υπάρχουν κάποιες στιγμές στη θεραπεία, όπου, χωρίς προειδοποίηση, εισβάλλουν στη διαδικασία κάποια στοιχεία, όπως συναισθηματικές συναντήσεις, συνηχήσεις λεκτικές ή αισθητηριακές, τυχαία γεγονότα επιβαλλόμενα στο πλαίσιο, που οδηγούν τη θεραπεία σε εκτροπή από την αρχική πρόβλεψη.
Στο πρώτο μέρος του άρθρου με απασχολεί η υπαρξιακή θεματική του σαιξπηρικού Μακμπέθ. Η πρώτη σκηνή του έργου διατυπώνει, κατά τη γνώμη μου, μια υπόθεση εργασίας, η οποία επαληθεύεται καθώς εκτυλίσσεται η τραγωδία και καθώς ο Μακμπέθ πέφτει από το βάθρο του ασύγκριτου ήρωα στο πλήρες ηθικό και υπαρξιακό αδιέξοδο.
Η σχέση με τον άλλο που έχει νόημα για μας (το αντικείμενο) αρχίζει με το δίδυμο, το διπλό μας (το άλλο υποκείμενο, τον άλλον εαυτό). Βρίσκουμε-δημιουργούμε τον αντικειμενικό κόσμο των αντικειμένων ξεκινώντας από έναν υποκειμενικό κόσμο. Ο άλλος είναι αρχικά δίδυμός μας, δημιουργείται στο πρότυπο του εαυτού.
Αν και δεν έχω γνωρίσει προσωπικά την Κατερίνα Μάτσα νιώθω να την ξέρω. Όταν εγώ ξεκινούσα ειδικότητα η Κ.Μ. βρισκόταν ήδη στην πρώτη γραμμή των κοινωνικοπολιτικών αγώνων για την ψυχική υγεία και ειδικότερα για την απεξάρτηση. Έπραττε και έγραφε. Τα γραπτά της εμπεριέχουν σχεδόν πάντα πράξη. Καταγράφουν έργο και δημιουργία μαζί με ιδέες και θέσεις.
Στο εισαγωγικό του σημείωμα στο βιβλίο της Βιργινίας Ιωαννίδου ο Hans Jellouschek σημειώνει: «Η Βιργινία Ιωαννίδου έχει συγγράψει ένα βιβλίο για το ευρύ κοινό, αλλά και για ψυχολόγους, θεραπευτές και συμβούλους που αντιμετωπίζουν τέτοιες περιπτώσεις (με ζευγάρια) και θέλουν να προσφέρουν αποτελεσματική βοήθεια»