Το έβδομο τεύχος του περιοδικού «Συστημική σκέψη και ψυχοθεραπεία» αναφέρεται στην έννοια της συνάντησης, άλλοτε ως στόχου, άλλοτε ως ζητούμενου, και άλλοτε στις συνέπειες από την αδυναμία ύπαρξής της.
Στο δεύτερο μέρος του άρθρου «Φάσεις ανάπτυξης του συστήματος σε ομάδες σε εργασιακό χώρο: Η συστημικά επικεντρωμένη προσέγγιση, για παρεμβάσεις στο πλαίσιο» των Susan P. Gantt και Yvonne M. Agazarian που έχει μεταφράσει ο Νίκος Μαρκέτος, δίνεται έμφαση στην ικανότητα ενός οργανισμού για ανάπτυξη και αλλαγή μέσω της ικανότητάς του να διακρίνει και να ενσωματώνει πληροφορίες εντός και εκτός συστήματος. Σύμφωνα με την προσέγγιση αυτή, η συνάντηση και η επικοινωνία μεταξύ των υπο- ομάδων και του ευρύτερου πλαισίου του συστήματος, επηρεάζουν συνολικά την ανάπτυξη του συστήματος, ενισχύουν την παραγωγικότητα, την ανάπτυξη της ομάδας εργασίας και την αύξηση της ικανότητας για συναισθηματική νοημοσύνη στα διάφορα εργασιακά πλαίσια.
Στο επόμενο άρθρο της Κίας Θανοπούλου, «Αναζητώντας έναν τόπο ασφαλή», αναδύεται το θέμα της συνάντησης στο θεραπευτικό πλαίσιο. Σύμφωνα με τη συγγραφέα «η θεραπεία (λοιπόν) είναι μια διυποκειμενική συνάντηση μέσω της οποίας ο θεραπευτής στοχεύει στο να δημιουργηθεί ένας ενδιάμεσος, ασφαλής μεταβατικός τόπος που θα επιτρέψει στον θεραπευόμενο να εξερευνήσει και να επεξεργαστεί πλευρές της εμπειρίας του, που λόγω του τραύματος παρέμεναν ασύνδετες και ανοηματοδότητες, με στόχο να κατακτήσει την απαρτίωση και τη συγκρότηση».
Ακολουθεί το άρθρο των Βασιλική Φενέκου και Ευγενία Γεωργάκα με τίτλο «Νοηματοδότηση και διαχείριση της εμπειρίας των φωνών μέσα από το θεραπευτικό μοντέλο των Rommeκαι Escher: μία κλινική μελέτη περίπτωσης», στο οποίο περιγράφεται μία ψυχοθεραπευτική παρέμβαση που στοχεύει στην αποκωδικοποίηση του νοήματος των φωνών και τη σύνδεσή τους με την προσωπική ιστορία του ατόμου. Η συνειδητοποίηση από πλευράς του ατόμου του σημείου που συναντώνται σχέσεις με σημαντικούς άλλους, σημαντικά γεγονότα ζωής και η εμπειρία της ακρόασης φωνών, συμβάλλουν στην αποκωδικοποίηση του νοήματος των φωνών αυτών και της σύνδεσής τους με πλευρές του εαυτού.
Η συνάντηση του ενδοψυχικού, του διυποκειμενικού και του κοινωνικού στα πλαίσια της μεγάλης ομάδας είναι το θέμα του επόμενου άρθρου, «Η μεγάλη (ψυχοθεραπευτική) ομάδα: Large Group. Μια βιωματική εμπειρία» της Δώρας Σκαλή. Το άρθρο πραγματεύεται τις σχέσεις και την αλληλεπίδραση στο «εδώ και τώρα», στα πλαίσια της «μεγάλης ομάδας», ως ένα «αφ’ εαυτού» πεδίο μελέτης.
Στο άρθρο του Νίκου Καλδιμιριτζιάν με τίτλο «Το φαινόμενο της συνήχησης: Όταν ο θεραπευτής και ο θεραπευόμενος αλληλεπιδρούν με αφορμή τους “Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπάς” τους» γίνεται λόγος για τη συνάντηση στοιχείων των μελών του θεραπευτικού συστήματος, όπως αυτά αναδύονται από τις αμοιβαίες κατασκευές της πραγματικότητας. Όπως αναφέρεται στο άρθρο, τα στοιχεία αυτά φαίνεται να μπαίνουν σε συνήχηση ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που υλικά σώματα μπορούν να μπουν σε παλμική κίνηση αν βρεθούν στην ίδια συχνότητα.
Το τελευταίο και ιδιαίτερα ενδιαφέρον άρθρο του παρόντος τεύχους της Ειρήνης Τσανίρα έχει τίτλο «Τα πολλαπλά πρόσωπα της κρίσης». Στο άρθρο αυτό μεταξύ άλλων αναφέρεται ότι ένας τρόπος που μπορεί να γίνει κατανοητή η κρίση των δυτικών κοινωνιών –και βέβαια και η ελληνική κρίση- είναι η διάσταση, η αδυναμία συνάντησης της αντίληψης του σύγχρονου ανθρώπου ως μέλους της κοινωνίας. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στο άρθρο «Ο σύγχρονος άνθρωπος αντιδρά σαν να υφίσταται την κοινωνία και δεν επιχειρεί -σαν να μην τον αφορά- τον μετασχηματισμό της».
Το τεύχος αυτό κλείνει με την παρουσίαση του βιβλίου του Σωτήρη Μανωλόπουλου «Δρόμοι της εφηβείας» από τον Δημήτρη Κόκκαλη, σύμφωνα με τον οποίο στο βιβλίο αυτό «η εφηβεία προσδιορίζεται ως ο τόπος της μετάβασης, της επανάληψης, της παλινδρόμησης, της απαρτίωσης και, εντέλει, της δημιουργίας του «νέου» πιο συνεκτικού, νοηματοδοτημένου και “ενήλικου” εαυτού». Παράλληλα τίθενται ερωτήματα για τη δυνατότητα συνάντησης της συστημικής και ψυχαναλυτικής γλώσσας, των ρόλων του δασκάλου-μαθητή, θεραπευτή-θεραπευόμενου γονιού-εφήβου και τελικά για τη δυνατότητα συνάντησης με πλευρές του εαυτού μας.
Η συντακτική επιτροπή