Δέκα διακηρύξεις για την Ειρήνη, τη Δικαιοσύνη και την Ευθύνη
1. Είμαστε συστημικοί στοχαστές - βασισμένοι σε έννοιες όπως η σχέση, το πλαίσιο, η εξουσία και το νόημα. Η σκέψη μας δεν είναι ουδέτερη, αλλά είναι ακτιβιστική.
2. Αρνούμαστε τη σιωπή μπροστά στη βία. Η ουδετερότητα μετατρέπεται σε συνενοχή όταν η εξουσία είναι μοιρασμένη άνισα και ο πόνος κανονικοποιείται.
3. Πιστεύουμε ότι η ειρήνη δεν είναι η απουσία συγκρούσεων, αλλά η παρουσία της δικαιοσύνης, της αξιοπρέπειας, και του αμοιβαίου διαλόγου – που ποτέ δεν επιβάλλεται.
4. Απορρίπτουμε τις δυαδικές αφηγήσεις του καλού έναντι του κακού. Αντιθέτως, βλέπουμε κύκλους τραυμάτων και αποσύνδεσης που απαιτούν κατανόηση και παρέμβαση.
5. Αγκαλιάζουμε την πολυπλοκότητα - όχι ως δικαιολογία για αδράνεια, αλλά ως ηθικό κάλεσμα για διαφοροποιημένη, υπεύθυνη δέσμευση.
6. Δεσμευόμαστε να κατονομάζουμε την εξουσία και τα προνόμια, και να αμφισβητούμε τα συστήματα που συντηρούν την καταπίεση - ακόμη και όταν αυτό είναι δύσκολο ή αντιδημοφιλές.
7. Εστιάζουμε στην πολυφωνία. Κάθε φωνή έχει σημασία, ειδικά αυτές που έχουν αγνοηθεί, αποσιωπηθεί ή δεν έχουν ακουστεί. Ο διάλογος είναι η πρακτική μας.
8. Αντιλαμβανόμαστε την υγεία ως σχεσιακή και πολιτική. Καμία προσωπική αλλαγή δεν είναι πλήρης χωρίς συστημικό μετασχηματισμό.
9. Βλέπουμε όλες τις κρίσεις - πόλεμος, αδικία, οικολογική κατάρρευση- ως αλληλένδετες, που έχουν τις ρίζες τους στην ψευδαίσθηση του διαχωρισμού.
10. Επιλέγουμε να μιλάμε και να αντιδρούμε. Όχι από ηθική ανωτερότητα, αλλά από μια βαθιά σχεσιακή ευθύνη - επειδή ένας άλλος κόσμος είναι δυνατός και επειγόντως απαραίτητος.
